Huisje, boompje, beestje: René had het allemaal. Als zelfstandig ondernemer runde hij daarnaast een bedrijf met een aantal werknemers. Dan gaat het mis: zijn huwelijk strandt, René kan het niet verwerken. Het huis moet worden verkocht, René blijft er wonen tot hij eruit wordt gezet. Dan staat hij op straat en heeft niets geregeld: geen uitkering, geen woonplek, geen geld en geen werk meer. “In het begin sliep ik nog bij vrienden, maar die wil je niet voortdurend lastigvallen. Ik zat in de put en kreeg niets meer geregeld. Anderhalf jaar leefde ik op straat, ik sliep op bankjes, in parken, zelfs in een aanhangwagen. Ik leefde van statiegeldflesjes. Op een bepaald moment was ik één brok ellende en geloofde ik niets en niemand meer. ‘Waar blijft de hulp en hoe kan dit in Nederland gebeuren?’ vroeg ik me af. Als ik nu terugkijk realiseer ik me pas hoe diep ik toen gezonken was.” René belandt uiteindelijk bij de thuis- en daklozenopvang. Het dak boven zijn hoofd is zeer welkom, maar hij voelt zich nog altijd ellendig. “Achteraf bleek dat ik een burn-out en een psychose heb gehad. Ik had geen grip meer op mijn leven en heb toen zelf aangegeven dat er iets moest gebeuren omdat het anders helemaal mis zou gaan. Ik kwam op de psychiatrische afdeling van het ziekenhuis terecht, de PAAZ. Die stap was de eerste in de goede richting.”
TeamBW in beeld
De structuur, rust en verzorging op de PAAZ doen René goed. “Ik heb de eerste dagen alleen maar geslapen. Je anderhalf jaar onveilig voelen kwam eruit. Ik was fysiek en mentaal kapot.” De PAAZ schakelt TeamBW in. Franklin Stakenborg van TeamBW voert het kennismakingsgesprek met René: “Ik trof iemand aan die bijna letterlijk aan de grond zat, het was echt heftig. Vaak speelt verslaving dan een rol. Dat was nu helemaal niet aan de orde! We hebben besloten René te gaan begeleiden en hem een woning te bieden, ondanks de zware situatie. Dat heeft goddank heel goed gewerkt. Ik zie nu een trotse, sterke man die rechtop door het leven gaat. René heeft keihard aan zichzelf gewerkt. Dat past perfect bij onze werkwijze: wij sluiten op maat aan bij de persoon die hulp nodig heeft, hij/zij moet het vooral zelf doen, wij ondersteunen waar dat nodig is.” René: “Franklin stelde meteen voor dat ik mijn eigen appartement schilderde en opknapte. Dat was een goede zet, ik was zo zinvol bezig. Ik voelde vertrouwen en geen drang. Dat bleef zo gedurende het traject. Ik kon altijd terecht als ik daar behoefte aan had. Met TeamBW heb ik alle zaken op een rij gezet en stapsgewijs aan mijn herstel gewerkt.” Franklin: “Onze rol werd daarbij steeds kleiner, René deed het steeds meer zelf. Nu kan hij zijn leven weer zelf oppakken. Het is mooi als je aan zo’n ontwikkeling mee kunt werken.”
Met perspectief op weg terug
“Je denkt dat het jou niet kan gebeuren maar ik was een compleet ander mens geworden en kende mezelf niet terug. Ik ben er nog niet helemaal, maar ik heb weer perspectief: ik voel me goed, de medicatie wordt afgebouwd, ik ben aan het solliciteren, durf terug te gaan naar mijn oude woonplaats en vooral: ik ben via een omgangsregeling bezig om mijn twee kinderen weer te kunnen zien. Ik schrik nog altijd als ik terugkijk hoe akelig mijn leven een tijd geweest is. Ik ben zelf sterk geweest maar ook heel dankbaar voor het vertrouwen en de hulp van TeamBW. Door hun ondersteuning ben ik er weer langzaam bovenop gekomen.”
