“Mogen wij nog eens op bezoek komen?”

Samenwerking Woonbegeleidingscentrum PSW Het Katoenen Dorp en Basisschool De Steenen Brug

“Mogen wij nog eens op bezoek komen?”

Wat begon met een spontane actie van leerkracht Petra Wasserman is uitgegroeid tot een vast onderdeel van het schoolprogramma op Basisschool De Steenen Brug in Roermond: op bezoek gaan bij de buren: woonbegeleidingscentrum PSW Het Katoenen Dorp. Hoe eenvoudig het soms kan zijn om verbindingen te leggen en begrip voor elkaar te kweken.

Petra: ”We hadden op een warme dag ijsjes over op school. En geen vriezer. Ik herinnerde me dat voor Corona een keer twee bewoners van het woonbegeleidingscentrum, onze buren, op een schoolfeest hadden uitgeholpen met limonade uitdelen. De stap was snel gezet: ik ging er met een paar kinderen naartoe om te vragen of zij de ijsjes wilden.”

Sietske van der Veen is begeleider in woonbegeleidingscentrum PSW Het Katoenen Dorp: “Ik had die dag dienst, deed de deur open en was aangenaam verrast. Zo is het contact ontstaan. Petra en ik hebben meteen een afspraak gemaakt om te kijken wat we voor elkaar kunnen betekenen. De bewoners vonden de ijsjes lekker overigens!”

Petra: “Bij onze eerste afspraak zat ook de schooldirecteur. Zij had nog een andere reden om aan te sluiten: een van de bewoners van het woonbegeleidingscentrum was volgens sommige van onze leerlingen fan van de verkeerde voetbalclub. Dat leidde een paar keer tot een kleine woordenwisseling. Niets ernstigs, maar betreffende bewoner vindt het moeilijk dit soort zaken te relativeren en had er verdriet van. Tijd voor bewustwording dus dat iedereen anders is en respect verdient; tijd om elkaar beter te leren kennen.”

Zo gezegd, zo gedaan. Sietske: “Als stap één bracht ik samen met een van de bewoonsters een bezoek aan school. ‘Ik ben gewoon anders dan jullie’ vertelde zij in de klas. ‘Ik ben niet alleen maar beperkt’.’ Een tijdje later zaten de voetbalfans samen aan tafel. Na even aftasten was het ijs snel gebroken en liet de bewoner zelfs trots zijn kamer zien. De derde stap was het schoolproject ‘koken voor de buren’. Onze bewoners waren vereerd dat ze aan de poort welkom werden geheten door de kinderen en hebben genoten die middag. Van het eten en de dansjes van de dansgroep!

Daarna hebben we een paar bezoekjes aan het woonbegeleidingscentrum georganiseerd voor de groepen 2, 4 en 7. Een rondleiding door een van de bewoners en samen boterhammen eten tussen de middag. Lekker laagdrempelig en gezellig. Mijn collega’s vonden die bezoeken zo leuk dat ze vaker wat extra’s maakten voor bij de lunch. De kinderen vonden met name de tilhulpmiddelen reuze interessant. Er ging een wereld voor hen open, de meesten hadden zoiets nog nooit gezien.”

Petra: “Je ziet de wisselwerking langzaam groeien en merkt in de klas dat er meer bewustwording en begrip ontstaat. Bijvoorbeeld als kinderen bij een klassengesprek refereren aan hun bezoek aan het woonbegeleidingscentrum; ‘oh, dat is net zoals bij de buren hiernaast.’ Dat is de reden dat we nu structureel in het schoolprogramma hebben opgenomen dat we een keer per jaar met de groepen 2, 4 en 7 op bezoek gaan bij het woonbegeleidingscentrum. In kleine groepjes, met de kleintjes een half uurtje en met groep 4 en 7 een uurtje. Wat we doen bekijken we per keer. Daarnaast zitten Sietske en ik af en toe bij elkaar of er nog andere momenten zijn waar we samen in kunnen optrekken. Onze collega’s en leidinggevenden zijn ook enthousiast, we kijken hoe het loopt, het gaat zeker nog groeien.”

Sietske: “Het contact is echt leuk en groeit ook buiten schooltijd al een beetje. Als kinderen uit de buurt aan het spelen zijn groeten ze onze bewoners al vaker, we krijgen af en toe een kaartje van kinderen in de brievenbus en twee meisjes vroegen laatst of ze ook gewoon zo eens op bezoek mochten komen. Wat ze gedaan hebben. Dat is toch mooi.”